زندگی کردن در آپارتمانی کوچک، به طور مثال آپارتمان ۶۰ متری، لزوماً به معنای داشتن زندگی سخت در این فضا نمی‌باشد. چه‌بسا که با طراحی اصولی و خلاقانه پلان آپارتمان، به حداقل رساندن پرتی فضاها، جانمایی درست فضاها، طراحی داخلی و دکوراسیون مناسب با استفاده از متریال، رنگ، مبلمان و چیدمان مناسب، یک آپارتمان ۶۰ متری هم می‌تواند فضای مناسبی برای زندگی باشد.
با توجه به افزایش گزاف هزینه مسکن، در زمینه خرید و اجاره، مردم ناچار به خرید خانه‌های متراژ کوچک روی می‌آورند. البته در برخی از زمین‌ها نسبت به موقعیت، نمی‌توان آن طرح ایده‌آل را به نمایش گذاشت. انتخاب طراح مناسب و آشنا به ضوابط بدون کپی‌کردن طرح، بسیار حائز اهمیت است. ملاک طراحی مقررات ملی ساختمان است که البته قابلیت تغییر، طبق ضوابط شهر و منطقه را دارد. گروه طراحی طره، با اشراف کامل به ضوابط طراحی، شما را در این زمینه یاری خواهد کرد.
چه نکاتی قبل از طراحی پلان آپارتمان ۵۰ تا ۱۰۰ متر در نظر گرفته شود؟
- با توجه به طراحی پلان کلی آپارتمان، جانمایی درب ورودی اصلی واحد، نکته حائز اهمیتی برای تقسیم‌بندی درست فضاها و بهره‌گیری مناسب از نور طبیعی است. توضیحات بیشتر در قسمت طراحی آپارتمان در این سایت داده شده است.
- بهتر است آپارتمانی با متراژ کوچک ۶۰ متری، با آشپزخانه دیواری طراحی شود و از طراحی جزیره در آشپزخانه پرهیز گردد.
- طبق مقررات ملی ساختمان در واحدهای زیر ۷۵ مترمربع، آشپزخانه می‌تواند نور طبیعی را از نشیمن و پذیرایی دریافت کند. به شرطی که عمق نورگیری، از ۷ متر بیشتر نشود. البته در برخی مناطق ممکن است این عدد تغییر کند.
- در طراحی پلان آپارتمان زیر ۷۵ متر، اگر ناچار بودیم می‌توان درب اتاق در نشیمن باز شود به شرطی که تخت روبروی در نباشد و چه بهتر که کمددیواری یا دیوار حمام، مقابل درب ورودی طراحی شود.
- در آپارتمان زیر ۷۵ متر باید حواسمان به عدم پرتی فضا و راهروهای طولانی باشد.
- در آپارتمان بالای ۷۵ متر باید، یک توالت‌فرنگی لحاظ شود که می‌تواند در حمام طراحی شود.
- رعایت حریم عرصه خصوصی، مثل اتاق‌خواب و دید مستقیم از پذیرایی که همه این مطالب قسمت طراحی آپارتمان در همین سایت توضیح داده شده است، نکته حائز اهمیتی است.
بررسی چند نمونه پلان آپارتمان ۵۰ تا ۱۰۰ متر
در این مبحث که ما بررسی پلان‌های ۵۰ تا ۱۰۰ متر مربع، را ملاک قرار دادیم. باید این نکته را لحاظ کنیم که به عنوان مثال یک آپارتمان ۶۰ متری را باید یک‌خوابه طراحی کرد، چون وقتی تصمیم به جانمایی دو اتاق داشته باشیم، مسلماً هم ابعاد اتاقمان کوچک و غیرکاربردی خواهد شد و هم ابعاد نشیمن و پذیرایی، خیلی کوچک می‌شود. اصلاً ضوابط به ما اجازه طراحی اتاق‌های خیلی کوچک را نخواهد داد.
ولی به فرض یک واحد ۸۰ متری، قابلیت طراحی ۲ خواب را دارد و یک واحد ۹۵ متری یک آپارتمان دوخوابه، با عملکردی مثبت به ما خواهد داد. با برخی از افراد که سخن می‌گوییم، ملاکشان فقط داشتن اتاق‌خواب بیشتر، در آپارتمان است. ولی آیا نباید به فکر چیدمان اصولی و بهره‌وری بالای اتاق بود؟
برای اتاق‌خواب والدین، با در نظر گرفتن یک تخت ۲ در ۱.۶ و در نظر گرفتن یک میز توالت و فضای ذخیره‌سازی، یک اتاق ۶ متری جواب نخواهد بود.
و به تبع در پذیرایی کوچک، احساس خفگی خواهیم کرد. خانه مکانی است که انسان برای فراق و استراحت از محل کار وارد این فضا می‌شود. اگر بخواهیم دائم درگیر جابه‌جایی وسایل، برای اندکی فضای بیشتر باشیم، طراحی غیر قابل قبول است.
- پلانی که در شکل زیر می‌بینید نمونه خارجی طراحی و دارای متراژ ۹۲ مترمربع است. ورودی تعریف شده خوب، نورگیری مناسب، اتاق‌هایی با متراژ مناسب، دستشویی و حمام با ابعاد مناسب، ولی طبق ضوابط طراحی در کشور ما پذیرایی نباید دید مستقیم به آشپزخانه داشته باشد. درب حمام مستقیم روبروی ورودی باز می‌شود که حریم خصوصی رعایت نشده است. چون در طراحی پلان‌ها در ایران، توالت‌فرنگی هم که در حمام جانمایی شود، حمام باید در حریم خصوصی طراحی شود.
- در این مبحث که توضیحات راجع به پلان ۵۰ تا ۱۰۰ متر است، یک نمونه پلان با متراژ حدودی ۶۰ متر انتخاب کردیم. همان‌طور که در شکل می‌بینید آپارتمان یک‌خوابه، با دسترسی مناسب که طراح می‌توانست کمی ابعاد خواب و حمام را بزرگ‌تر بگیرد.
- در پلان زیر به متراژ ۱۰۰ متر چیدمان تقریباً خوبی صورت گرفته است. البته لابی طبقات طراحی نشده، برای ورود به آپارتمان ولی جداسازی فضای عمومی و خصوصی به‌خوبی صورت گرفته است.
اگر در این زمینه نیاز به مشاوره دارید با گروه طره تماس بگیرید.